- бейуаз
- ир. сын.Жазықсыз, күнәсіз.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
бейуаз
Смотреть что такое "бейуаз" в других словарях:
бейуаз — 1 (Шығ.Қаз., Тарб.) бөгде, қалыс. Сіз б е й у а з адамсыз ғой! (Шығ.Қаз., Тарб.) 2 (Монғ.) бейқам, момын. Ма ңайындағы б е й у а з жатқан елді тонап, өлімге, қайғы қасіретке душар етті (Монғ.). Қарапайым уранхай халық б е й у а з қазақтарды құшақ … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мәзлүм — (ҚХР) бейуаз, момын. М ә з л ү м жұрт («Сөз сан.») … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
